Մի գդակ է, հո՞ մի քուրք չի
Հովհաննես Թումանյանի հանրահայտ «Շունն ու կատուն» լեգենդից է։
Ուստա Փիսոյի խոսքերն են՝ ուղղված Քեռի Քուչիին.
֊Աչկիս վրա, Քեռի Քուչի,
Մի գդակ է, հո՞ մի քուրք չի։
Այս թևավոր խոսքը օգտագործվում է երբ ցանկանում ենք նշել, թե ձեռնարկված գործը առանձին ջանքեր չի պարունակում։ Հաճախ հեգնանքով ծաղրվում է պարծենկոտությունը։
«Մի կաթիլ մեղր»
Հովվհանես Թումանյանի տարածված լեգենդի վերնագիրն է։ Հեղինակը այն ստեղծագործության մտահաղացումն վերցրել է միջնադարի հայ առակագիր Վարդան Այգեկցու «Կաթ մեղու պատճառ պատերազմի» առակից։
Օգտագործվում է չնչին բանից մեծ աղմուկ֊աղաղակ բարձրացնելը ծաղրելու համար։
Մարիամ Շախվերդյան 